Publieke voorkooprechten zijn publiekrechtelijke erfdienstbaarheden. Zij worden, ten laste van een bepaald onroerend goed, in het algemeen belang bij wet ingesteld. De meeste publiekrechtelijke voorkooprechten verlopen veelal volgens eenzelfde stramien. Een eigenaar biedt een onroerend goed te koop aan tegen een bepaalde prijs. Hij vindt vervolgens een bepaalde kandidaat-koper en beide partijen komen tot een akkoord over de prijs. De koop tussen deze partijen kan echter slechts tot stand komen als de rechthebbende van een wettelijk voorkooprecht niet heeft beslist binnen de voorziene termijn zijn voorkooprecht uit te oefenen. De rechthebbende overheid kan dus niet de prijs bepalen, maar kan zich slechts al dan niet akkoord verklaren met de prijs die de eigenaar en de kandidaat-koper initieel overeengekomen waren. Een (publiekrechtelijk) voorkooprecht is derhalve het recht om een perceel dat te koop wordt aangeboden, voor dezelfde prijs en onder dezelfde modaliteiten, bij voorrang op
de kandidaat-koper aan te kopen.Voorkooprecht en aankooprecht lijken erg vergelijkbaar, maar vertonen ook belangrijke verschillen: in het geval van een aankooprecht is er van een voorafgaand besluit van de eigenaar om te verkopen in principe geen sprake, want dan dwingt de koper de verkoper namelijk tot verkoop, tegen voorwaarden die wettelijk zijn vastgesteld. In dit boek gaan Arne Vandaele en Jens Mosselmans in op de vraag welk voorkooprecht prevaleert wanneer verschillende voorkooprechten die van toepassing zijn in het Vlaamse Gewest, tegelijkertijd worden uitgeoefend. Deze situatie wordt ook 'externe samenloop' genoemd. De vraag rijst of er een hiërarchie geldt op grond waarvan een rangorde kan worden opgesteld. Bart Helon biedt vervolgens een zeer praktische en pragmatische visie op de voorkooprechten in de administratieve rechtspraktijk en de werking van de grondenbank. Mathieu Muylle gaat dieper in op de modaliseringen van het voorkooprecht door te onderzoeken wanneer het voorkooprecht wordt miskend.Ook de rechtsvergelijking ontbreekt niet in deze bundel. Het Franse en het Nederlandse rechtsstelsel oefenen immers, elk op hun eigen wijze, een belangrijke invloed uit op het Belgische rechtssysteem. Frankrijk is het historische voorbeeld van de Belgische wetgever en Nederland het actuele voorbeeld van de Vlaamse decreetgever. De voorrang op de grondmarkt in Nederland wordt nauwgezet besproken door Herman de Wolff. John Toury bespreekt het voorkooprecht in Frankrijk, terwijl de regeling in Zwitserland door Martin Denys wordt ontleed.Met dit naslagwerk beschikt elk geïnteresseerde lezer over een diepgaande en brede analyse van de materie van het voorkooprecht.
