Cass. (2e k.) AR P.13.1869.F, 30 april 2014 (Le procureur général près la Cour d'appel de Bruxelles, Etat belge / D.C.S., D.W.E. e.a.)

Search in library

Search books and journals in the library.

Search in full text

Search for specific content based on search terms and filters.

Full text
Journal
Number 289
Article
Cass. (2e k.) AR P.13.1869.F, 30 april 2014 (Le procureur général près la Cour d'appel de Bruxelles, Etat belge / D.C.S., D.W.E. e.a.)

Year 2014 Volume 2014 Number 289 Page 9 Language Dutch Court Hof van Cassatie - Cour de Cassation, 30/04/2014 Reference “Cass. (2e k.) AR P.13.1869.F, 30 april 2014 (Le procureur général près la Cour d'appel de Bruxelles, Etat belge / D.C.S., D.W.E. e.a.)”, DJK 2014, nr. 289, 9 Recapitulation Samenvatting 1 Om te weten of onregelmatig buitenlands bewijs wel of niet mag gebruikt worden in een Belgische procedure, moet ten eerste worden onderzocht of de onregelmatigheid naar buitenlands recht wel een onregelmatigheid is. Dat had het hof van beroep niet onderzocht. Daarom ging het hof van beroep te kort door de bocht door de Belgische speurders te verwijten dat ze het onderzoek deloyaal hadden gevoerd. Belgische onderzoekers en het Belgisch recht kunnen immers niet bepalen hoe de Franse staat op Frans grondgebied in strafzaken moet optreden of onderzoeksdaden moet stellen. De volgende vraag is of de onregelmatigheid de betrouwbaarheid van het bewijs aantast. Dat blijkt niet uit het arrest van het hof van beroep. Het derde Antigooncriterium gaat na of het gebruik van enig onregelmatig bewijs het recht op een eerlijk proces zou schenden. Het EHRM en het Hof van Cassatie vragen alleen dat de strafprocedure in haar geheel genomen fair is. Potentiële inbreuken kunnen naargelang de omstandigheden worden geremedieerd in de onderzoeksfase, bij de beslissingen over de toelaatbaarheid van (afgeleid) bewijs, bij de regeling van de rechtspleging of zelfs bij de individuele straftoemeting. Bij die straftoemeting kan ook worden gedifferentieerd tussen de verschillende verdachten. Zo hoeven nietigheden niet noodzakelijk voor alle partijen in een strafprocedure op elk ogenblik dezelfde gevolgen te hebben. Het maatschappelijk belang bij de vervolging en bestraffing van een misdrijf mag worden afgewogen tegen het belang van een individu dat belastend bewijsmateriaal regelmatig wordt vergaard. Maar het hof van beroep heeft de gevolgen van de schending van het recht op een eerlijk proces beoordeeld zonder rekening te houden met de ernst van de feiten, en heeft dus de proportionaliteitstoets niet uitgevoerd. Dat mag wanneer de onregelmatigheid de rechten van verdediging volledig uitholt, of de kwaliteit van het bewijselement zou aantasten. Het hof van beroep heeft echter de onregelmatigheid helemaal niet afgewogen tegenover de rechten die de verdachten hebben kunnen uitoefenen tijdens de onderzoeksfase, voor de correctionele rechtbank, en zelfs in hun middelen in graad van beroep. Op die manier besliste het hof van beroep niet wettelijk dat de eed die verdachte moest afl eggen, volstaat om alle partijen de mogelijkheid te ontnemen om de bezwarende elementen uit zijn verklaring tegen te spreken. Het maatschappelijk belang bij de vervolging en bestraffing van een misdrijf mag worden afgewogen tegen het belang van een individu dat belastend bewijsmateriaal regelmatig wordt vergaard. Maar het hof van beroep heeft de gevolgen van de schending van het recht op een eerlijk proces beoordeeld zonder rekening te houden met de ernst van de feiten, en heeft dus de proportionaliteitstoets niet uitgevoerd. Dat mag wanneer de onregelmatigheid de rechten van verdediging volledig uitholt, of de kwaliteit van het bewijselement zou aantasten. Het hof van beroep heeft echter de onregelmatigheid helemaal niet afgewogen tegenover de rechten die de verdachten hebben kunnen uitoefenen tijdens de onderzoeksfase, voor de correctionele rechtbank, en zelfs in hun middelen in graad van beroep. Op die manier besliste het hof van beroep niet wettelijk dat de eed die verdachte moest afleggen, volstaat om alle partijen de mogelijkheid te ontnemen om de bezwarende elementen uit zijn verklaring tegen te spreken. Zie in dezelfde zaak: Brussel 21 oktober 2013, «RGCF» 2014, afl. 2, 123. Samenvatting 2 Het openbaar ministerie heeft met name als opdracht de rechters bij te staan in de uitlegging van de wet en de toepassing ervan op de hen voorgelegde zaken. Die bijstandsplicht houdt de verplichting in om de rechter op onpartijdige wijze in te lichten over de oplossing die het proces volgens de wet moet kennen, ook al is die oplossing strijdig met de door het openbaar ministerie genomen vordering. Samenvatting 3 Artikel 13 wet 9 december 2004 betreffende de internationale politiële verstrekking van gegevens van persoonlijke aard en informatie met gerechtelijke finaliteit, de wederzijdse internationale rechtshulp in strafzaken en tot wijziging van artikel 90ter van het Wetboek van strafvordering bepaalt drie gevallen van verplichte uitsluiting van in het buitenland verzameld bewijsmateriaal. Het eerste geval is dat van het bewijs dat werd verzameld met overtreding van een op straffe van nietigheid voorgeschreven vormvereiste, volgens het recht van de Staat op het grondgebied waarvan de onderzoeksverrichting werd uitgevoerd, het tweede geval is dat van het bewijs dat is aangetast door een onregelmatigheid die het onbetrouwbaar maakt en het derde geval is dat van het bewijs waarvan de aanwending een miskenning inhoudt van het recht op een eerlijk proces. Wanneer de appelrechters de strafvordering niet-ontvankelijk hebben verklaard wegens het verhoor onder ede, in het kader van een internationale ambtelijke opdracht, van een bij de feiten betrokken persoon, gaat het Hof na of de rechters hun beslissing naar recht hebben verantwoord door een van de criteria voor bewijsuitsluiting toe te passen als bepaald in het voormelde artikel 13. Samenvatting 4 Om te beslissen dat er grond is om een bewijs uit te sluiten dat in het buitenland is verzameld omdat het gebruik ervan het recht op een eerlijk proces schendt, dient de rechter na te gaan of het recht van verdediging werd geëerbiedigd. Dat nazicht vergt een onderzoek van de zaak in haar geheel, teneinde na te gaan of een gebrek dat inherent is aan een fase van de rechtspleging al dan niet achteraf kon worden rechtgezet. Er is met name grond om te onderzoeken of de partijen de authenticiteit van het bewijsmateriaal hebben kunnen betwisten en zich tegen het gebruik ervan hebben kunnen verzetten. Dat toezicht houdt rekening met de kwaliteit van het bewijsmateriaal, met inbegrip van het feit of de omstandigheden waarin het werd vergaard aan de juistheid ervan doen twijfelen. (Art. 13 wet 9 december 2004 betreffende de internationale politiële verstrekking van gegevens van persoonlijke aard en informatie met gerechtelijke finaliteit, de wederzijdse internationale rechtshulp in strafzaken en tot wijziging van artikel 90ter van het Wetboek van strafvordering). Samenvatting 5 Het evenwicht tussen de rechten van de verschillende partijen holt het begrip eerlijk proces niet uit daar het ideaal van rechtvaardigheid daar ook een bestanddeel van is. Daaruit volgt dat het gewicht van het openbaar belang bij de vervolging van een misdrijf en de berechting van de daders in aanmerking kan worden genomen en kan worden afgewogen tegen het belang van het individu dat de bewijzen ten laste regelmatig worden verzameld. (Art. 13 wet 9 december 2004 betreffende de internationale politiële verstrekking van gegevens van persoonlijke aard en informatie met gerechtelijke finaliteit, de wederzijdse internationale rechtshulp in strafzaken en tot wijziging van artikel 90ter van het Wetboek van strafvordering). Samenvatting 6 Tenzij de onregelmatigheid tot gevolg heeft dat het recht van verdediging van de beklaagde van meet af aan van zijn substantie wordt ontdaan of dat de kwaliteit van het bewijsmateriaal erdoor wordt aangetast, staat het aan de rechters om een proportionaliteitsonderzoek te verrichten door de aangeklaagde onregelmatigheid af te wegen tegen de rechten die elke beklaagde al dan niet heeft kunnen uitoefenen tijdens het voorbereidend onderzoek, voor de onderzoeksgerechten, tijdens de rechtszittingen van de correctionele rechtbank en in zijn middelen in hoger beroep. (Art. 13 wet 9 december 2004 betreffende de internationale politiële verstrekking van gegevens van persoonlijke aard en informatie met gerechtelijke finaliteit, de wederzijdse internationale rechtshulp in strafzaken en tot wijziging van artikel 90ter van het Wetboek van strafvordering). Samenvatting 7 De rechter kan laattijdige conclusies die aan de goede rechtsbedeling in de weg staan, die op onrechtmatige wijze de rechten van de tegenpartij benadelen en die het recht op een eerlijk proces aantasten, uit het debat weren omdat ze misbruik van procedure opleveren. Samenvatting 8 Wanneer een beslissing wordt aangevochten zonder dat de eiser in hoger beroep de bepalingen vermeldt die hij bestrijdt, moet daaruit worden afgeleid dat hij alle bepalingen bedoelt. De rechter in hoger beroep kan geen onderscheid maken tussen de bestreden bepalingen en die welke, volgens hem, niet worden bestreden, wanneer de appellant zelf zijn hoger beroep niet anders bepaalt dan door te verwijzen naar het vonnis waartegen hij opkomt.

Dear visitor

This page is reserved for Jurisquare members.

If you already are a member, please click the 'Log in' button below. If you would like to become a member, please click the 'Subscribe' button below. You can have access to the largest legal library in Belgium from € 422,57(VAT excl.) onwards!