RvS (14e k.) nr. 238.712, 29 juni 2017 (X. / Belgische staat)

Zoek in bibliotheek

Zoek naar boeken en tijdschriften in de bibliotheek.

Zoek in full text

Zoek naar specifieke inhoud op basis van zoektermen en filters.

Full text
Tijdschrift
Nummer 1
Artikel
RvS (14e k.) nr. 238.712, 29 juni 2017 (X. / Belgische staat)

Jaar 2018 Volume 2018 Nummer 1 Pagina 60 Taal Nederlands Rechtscollege Raad van State - Conseil d’Etat, 29/06/2017 Referentie “RvS (14e k.) nr. 238.712, 29 juni 2017 (X. / Belgische staat)”, TVGEM 2018, nr. 1, 60-63 Samenvatting Samenvatting 1 Artikel 56 van de tuchtwet verplicht de tuchtoverheid om binnen zes maanden, hetzij na kennisneming of vaststelling van de feiten, hetzij na de dag van inkennisstelling door de gerechtelijke overheid van het feit dat een gerechtelijke eindbeslissing werd genomen of dat het dossier geseponeerd is, dan wel de strafvordering vervallen is, de tuchtprocedure te starten, wat gebeurt met de kennisgeving van het inleidend verslag. Dit is een vervaltermijn. Artikel 56 van de Tuchtwet voorziet niet in enige schorsing van deze vervaltermijn en laat dus niet toe een tuchtprocedure na het verstrijken van de verjaringstermijn te hernemen. Samenvatting 2 Het instellen van de tuchtvordering is een facultatieve bevoegdheid en beantwoordt niet aan een rechtsplicht. Is de in artikel 56 van de Tuchtwet bepaalde vervaltermijn verlopen, dan brengt dit het verlies van die facultatieve bevoegdheid met zich. Samenvatting 3 Na een vernietigingsarrest mag de tuchtoverheid de vastgestelde onwettigheid remediëren door de tuchtprocedure vanaf dat punt te hernemen. Eventuele vervaltermijnen moeten hierbij worden gerespecteerd. In casu vitieert het vernietigingsmotief zowel de tuchtstraf als het inleidend verslag. De onwettigheid situeert zich dus bij het instellen van de tuchtvordering. Het vernietigingsmotief impliceert dus dat de tuchtprocedure ab initio, d.i. vanaf de kennisneming van het inleidend verslag zou moeten worden hernomen. De stelling van de verwerende partij dat zij nog beschikte over het gedeelte van de vervaltermijn dat de tuchtoverheid restte toen het inleidend verslag werd betekend, gaat uit van een verkeerde opvatting van het recht. Het formeel ingetrokken inleidend verslag moet geacht worden nooit te zijn genomen geweest. Het retroactief verdwijnen van de beslissing de tuchtvordering in te stellen doet de facultatieve mogelijkheid om de tuchtvordering in te stellen, niet herleven. Het vernietigingsarrest verplicht de tuchtoverheid niet tot het nemen van een nieuwe beslissing en doet geen nieuwe termijn daartoe ontstaan. Evenmin voorziet de rechtspositieregeling in een termijn om de tuchtprocedure te hernemen na een vernietigingsarrest. Het hernemen van de tuchtprocedure is gebeurd meer dan zes maanden na de inkennisstelling door de gerechtelijke overheid dat een gerechtelijke eindbeslissing is genomen.

Geachte bezoeker

Deze pagina is gereserveerd voor de Jurisquare leden.

Bent u reeds lid van Jurisquare, gelieve u aan te melden via de knop 'Inloggen' hieronder. Bent u nog geen lid, klik dan op de knop 'Abonneren'. Vanaf € 422,57 (BTW excl.) per jaar bent u reeds lid van Jurisquare en heeft u toegang tot de grootste digitale bibliotheek van België!

Inloggen Registreren