HvJ (Grote Kamer) nr. C-8/15 P, C-9/15 P, C-10/15 P, 20 september 2016 (Ledra Advertising Ltd, Andreas Eleftheriou, Eleni Eleftheriou, e.a. / Commissie, Europese Centrale Bank (ECB))

Search in library

Search books and journals in the library.

Search in full text

Search for specific content based on search terms and filters.

Full text
Journal
Number 1
Article
HvJ (Grote Kamer) nr. C-8/15 P, C-9/15 P, C-10/15 P, 20 september 2016 (Ledra Advertising Ltd, Andreas Eleftheriou, Eleni Eleftheriou, e.a. / Commissie, Europese Centrale Bank (ECB))

Year 2017 Volume 2017 Number 1 Page 32 Language Dutch Court Hof van Justitie - Cour de Justice, 20/09/2016 Reference “HvJ (Grote Kamer) nr. C-8/15 P, C-9/15 P, C-10/15 P, 20 september 2016 (Ledra Advertising Ltd, Andreas Eleftheriou, Eleni Eleftheriou, e.a. / Commissie, Europese Centrale Bank (ECB))”, TBP 2017, nr. 1, 32-34 Recapitulation Samenvatting 1 Samenvatting niet beschikbaar. Samenvatting 2 Tijdens de eerste maanden van 2012 zijn bepaalde in Cyprus gevestigde banken, waaronder de Cyprus Popular Bank en de Bank of Cyprus, in financiële moeilijkheden geraakt. Cyprus heeft de eurogroep verzocht om financiële bijstand van de EFSF of het ESM. Op 26 april 2013 is het memorandum van overeenstemming ondertekend door de Minister van Financiën van Cyprus, de gouverneur van de CBC (Centrale Bank van Cyprus), en – namens het ESM – door de vicevoorzitter van de Commissie. Een van de aanpassingsmaatregelen was de invoering van een belasting op bankdeposito’s. De CBC heeft een procedure ter sanering van de betreffende banken gestart en twee decreten aangenomen. De rekwiranten bezaten deposito’s bij de Bank of Cyprus en de Cyprus Popular Bank die door de toepassing van de in deze decreten vervatte maatregelen aanzienlijk in waarde zijn gedaald. Zij hebben allereerst om nietigverklaring verzocht van bepaalde punten uit het memorandum, en ten tweede om schadevergoeding. Het Gerecht heeft het beroep afgewezen waarop rekwiranten hoger beroep hebben ingesteld bij het Hof van Justitie. Met hun enige middel komen rekwiranten op tegen de beoordeling van het Gerecht inzake de rol die de Commissie en de ECB hebben gespeeld bij de aanneming van het memorandum van overeenstemming van 26 april 2013.In het bijzonder betogen zij dat deze instellingen het ware brein zijn achter de in Cyprus toegepaste bail-in en dat het Gerecht blijk heeft gegeven van een onjuiste rechtsopvatting bij zijn onderzoek van hun argument dat de Commissie niet heeft toegezien op de verenigbaarheid van het memorandum van overeenstemming met het Unierecht. Het ESM-verdrag belast de Commissie en de ECB weliswaar met bepaalde taken ter verwezenlijking van de doelstellingen van dit verdrag, maar de in het kader van dit verdrag aan de Commissie en de ECB opgedragen taken omvatten geen enkele eigen beslissingsbevoegdheid en de door deze twee instellingen in het kader van dit verdrag verrichte activiteiten binden enkel het ESM. Deze conclusie verhindert niet dat aan de Commissie en de ECB in het kader van een krachtens artikel 268 en 340 tweede en derde alinea VWEU ingestelde schadevordering onrechtmatige gedragingen worden verweten die in voorkomend geval verband houden met de aanneming van een memorandum van overeenstemming namens het ESM. De in het kader van het ESM-verdrag aan de Commissie en de ECB toevertrouwde taken veranderen niet de wezenlijke aard van de door het VEU en het VWEU aan deze instellingen toebedeelde bevoegdheden. De Commissie behoudt in het kader van het ESM-verdrag de rol van hoedster van de verdragen, die haar krachtens artikel 17 lid 1 VEU toekomt, zodat zij geen memorandum van overeenstemming mag ondertekenen waarvan zij betwijfelt of het wel verenigbaar is met het Unierecht. Hieruit volgt dat het Gerecht blijk heeft gegeven van een onjuiste rechtsopvatting bij de uitlegging en de toepassing van artikel 268 en 340 tweede en derde alinea VWEU door in de punten 46 en 47 van de bestreden beschikkingen aan te nemen dat het onbevoegd was een verzoek tot schadevergoeding wegens de onrechtmatigheid van de litigieuze punten te onderzoeken, om de loutere reden dat de vaststelling van die punten formeel gezien noch aan de Commissie noch aan de ECB kon worden toegerekend. Het Hof doet vervolgens de zaak zelf af. Omdat niet is voldaan aan de eerste voorwaarde voor niet-contractuele aansprakelijkheid van de Unie wijst het Hof de door rekwiranten ingestelde schadevorderingen af omdat zij rechtens ongegrond zijn. Het tijdschrift «TBP» 2017, afl. 1, 32 vermeldt enkel “C-8/15 P en C-10/15 P” als rolnummer van het arrest.

Dear visitor

This page is reserved for Jurisquare members.

If you already are a member, please click the 'Log in' button below. If you would like to become a member, please click the 'Subscribe' button below. You can have access to the largest legal library in Belgium from € 422,57(VAT excl.) onwards!