EHRM (5e afd.) nr. 43687/09, 9 januari 2014 (Caryn / België)

Zoek in bibliotheek

Zoek naar boeken en tijdschriften in de bibliotheek.

Zoek in full text

Zoek naar specifieke inhoud op basis van zoektermen en filters.

Full text
Tijdschrift
Nummer 282
Artikel
EHRM (5e afd.) nr. 43687/09, 9 januari 2014 (Caryn / België)

Jaar 2014 Volume 2014 Nummer 282 Pagina 1 Taal Nederlands Rechtscollege Europees Hof voor de Rechten van de Mens - Cour Européenne des Droits de l’Homme, 09/01/2014 Referentie “EHRM (5e afd.) nr. 43687/09, 9 januari 2014 (Caryn / België)”, DJK 2014, nr. 282, 1 Samenvatting Samenvatting 1 De internering van de verzoeker is door de raadkamer bevolen wegens verkrachting van een minderjarige. Zonder veroordeling is het Hof van mening dat de detentie van de betrokkene valt onder art. 5 § 1 e) EVRM in zoverre het de detentie van geesteszieken betreft. Het Hof herinnert eraan dat zelfs indien de voortdurende houding van een persoon die van zijn vrijheid is beroofd mede een wijziging van zijn gevangenisregime in de weg kan staan, de overheid niet is vrijgesteld van het nemen van de nodige initiatieven om die persoon een aan zijn toestand aangepaste behandeling te geven die hem kan helpen om weer vrij te komen. In casu is het Hof er niet van overtuigd dat de verzoeker blijk heeft gegeven van een houding die gericht is op het beletten van enige verandering van zijn situatie. Integendeel, het wijst erop dat hij, in het kader van de procedure in kort geding, zijn wensen met het oog op de verandering van zijn situatie duidelijk heeft kenbaar gemaakt. Hij vroeg dat de Staat zou worden veroordeeld, in afwachting van zijn overbrenging, tot een geïndividualiseerde therapeutische opvang binnen de gevangenis naar rato van twee uur tweemaal per week. Deze eis is volgens het Hof niet kennelijk onredelijk en blijkt prima facie overeen te stemmen met aangepaste zorgen in het geval van een persoon die aan zulke grote pathologieën lijdt als die van de verzoeker en die zich zeer weinig bewust is van zijn problemen. Wat volgens het Hof zorgen baart is dat een dergelijke opvang binnen de gevangenis van Merksplas niet voorhanden is. Uit de zaken die aanleiding hebben gegeven tot de vier basisarresten (L.B. nr. 22831/08, Claes nr. 43418/09, Dufoort nr. 43653/09, Swennen nr. 53448/10) blijkt dat het hier geen alleenstaand geval betreft. Er is in België een structureel probleem met de opvang van misdadigers met psychische problemen. Velen worden in gewone psychiatrische afdelingen opgesloten in afwachting dat een plaats in een externe structuur wordt gevonden waar hun therapeutische zorgen worden aangeboden die kunnen bijdragen aan een verbetering van hun gezondheidstoestand en een geslaagde re-integratie in de maatschappij. Dit probleem wordt door de Belgische overheid erkend en verscheidene internationale instanties hebben ter zake reeds herhaaldelijk hun bezorgdheid geuit. Het Hof is van mening dat de internering van de verzoeker in een plaats die aan zijn gezondheidstoestand niet is aangepast, het door art. 5 § 1 e) EVRM vereiste verband tussen het doel van de detentie en de omstandigheden waarin dat gebeurt heeft verbroken. Derhalve werd art. 5 § 1 EVRM geschonden. Samenvatting 2 De verzoeker beklaagt zich over de afwijzing van zijn aanvraag van rechtsbijstand door het bureau van juridische bijstand van het Hof van Cassatie, dat zich heeft gebaseerd op het negatieve advies van de advocaat bij het Hof van Cassatie die werd aangeduid om de kansen van een voorziening te evalueren. Hij houdt voor dat deze beslissing het door art. 6 §1 EVRM gewaarborgde recht op toegang tot een rechter heeft geschonden. Het Hof herinnert eraan dat het, in het arrest Aerts nr. 25357/94, 2 september 1996, heeft besloten tot een schending van art. 6 § 1 EVRM na te hebben benadrukt dat het bureau voor juridische bijstand, door de weigering van de aanvraag van rechtsbijstand om de reden dat de aanspraak op dat moment niet meer gerechtvaardigd leek, het wezen zelf van het recht van de verzoeker op toegang tot een rechter heeft aangetast. Ten gevolge van dit arrest werd een nieuwe regeling ingevoerd door de Belgische wetgever, waarover het Hof heeft geoordeeld dat ze ‘substantiële waarborgen biedt aan het individu die hem kunnen beschermen tegen willekeur’. Het Hof, dat vaststelt dat deze procedure in voorliggend geval werd toegepast, is van oordeel dat de weigering van het bureau voor juridische bijstand om aan verzoeker de rechtsbijstand toe te kennen om zijn zaak aanhangig te maken bij het Hof van Cassatie, die onder meer is geveld op grond van het advies van een gespecialiseerd advocaat, het recht op toegang tot een rechter van verzoeker niet in zijn wezen zelf heeft aangetast.

Geachte bezoeker

Deze pagina is gereserveerd voor de Jurisquare leden.

Bent u reeds lid van Jurisquare, gelieve u aan te melden via de knop 'Inloggen' hieronder. Bent u nog geen lid, klik dan op de knop 'Abonneren'. Vanaf € 422,57 (BTW excl.) per jaar bent u reeds lid van Jurisquare en heeft u toegang tot de grootste digitale bibliotheek van België!

Inloggen Registreren