EHRM (5e afd.) nr. 43733/09, 9 januari 2014 (Gelaude / België)

Zoek in bibliotheek

Zoek naar boeken en tijdschriften in de bibliotheek.

Zoek in full text

Zoek naar specifieke inhoud op basis van zoektermen en filters.

Full text
Tijdschrift
Nummer 282
Artikel
EHRM (5e afd.) nr. 43733/09, 9 januari 2014 (Gelaude / België)

Jaar 2014 Volume 2014 Nummer 282 Pagina 1 Taal Nederlands Rechtscollege Europees Hof voor de Rechten van de Mens - Cour Européenne des Droits de l’Homme, 09/01/2014 Referentie “EHRM (5e afd.) nr. 43733/09, 9 januari 2014 (Gelaude / België)”, DJK 2014, nr. 282, 1 Samenvatting Samenvatting 1 De internering van de verzoeker is door de raadkamer bevolen bij beschikking met toepassing van artikelen 1 tot 7 wet bescherming maatschappij 1930 wegens diefstal en verkrachtingen. Het Hof stelt vast dat de professionelen die de verzoeker hebben gevolgd hebben toegegeven dat alleen plaatsing in een hoogbeveiligde psychiatrische inrichting de gepaste oplossing zou bieden. De Commissie tot Bescherming van de Maatschappij (CBM) heeft tevens haar talrijke beslissingen voor de opsluiting van de verzoeker in de psychiatrische afdeling gemotiveerd in afwachting van het attest voor opname in een hoogbeveiligde psychiatrische inrichting. Dat betekent volgens het Hof dat de plaatsing te Merksplas door de CBM zelf wordt gezien als een overgangsoplossing in afwachting dat een gepaste en aan de behoeften van de verzoeker aangepaste structuur wordt gevonden, waardoor impliciet de ongeschiktheid van de opsluiting van de verzoeker in een gevangenisomgeving wordt onderstreept. De omstandigheid dat geen enkele andere inrichting door de CBM is aangewezen blijkt in werkelijkheid uit de afwezigheid tot op heden van een inrichting voor de bescherming van de maatschappij die een persoon met een hoog risicoprofiel zoals de verzoeker kan opvangen. Het blijkt dus dat de internering van de verzoeker in de gevangenisomgeving is verlengd omdat de Belgische overheid geen alternatief heeft. Het Hof reageert positief op de lopende inspanningen om de capaciteit van het zorgcircuit forensische psychiatrie in Vlaanderen te verhogen en twee hoogbeveiligde psychiatrische verzorgingscentra te bouwen. Het gaat daarbij evenwel om projecten die nog niet operationeel zijn. Uit de zaken die aanleiding hebben gegeven tot de vier basisarresten (L.B. nr. 22831/08, Claes nr. 43418/09, Dufoort nr. 43653/09, Swennen nr. 53448/10) blijkt dat het hier geen alleenstaand geval betreft. Er is in België een structureel probleem met de opvang van misdadigers met psychische problemen. Velen worden in gewone psychiatrische afdelingen opgesloten in afwachting dat een plaats in een externe structuur wordt gevonden waar hun therapeutische zorgen worden aangeboden die kunnen bijdragen aan een verbetering van hun gezondheidstoestand en een geslaagde re-integratie in de maatschappij. Dit probleem wordt door de Belgische overheid erkend en verscheidene internationale instanties hebben ter zake reeds herhaaldelijk hun bezorgdheid geuit. Het Hof is van mening dat de internering van de verzoeker sinds 1989 met onderbrekingen tot in 2007 in een plaats die niet aan zijn gezondheidstoestand is aangepast, het door art. 5 § 1 e) EVRM vereiste verband tussen het doel van de detentie en de omstandigheden waarin dat gebeurt heeft verbroken. Derhalve werd art. 5 § 1 EVRM geschonden. Samenvatting 2 De internering van de verzoeker werd door de raadkamer bevolen met toepassing van de artikelen 1 tot 7 van de Belgische wet ter bescherming van de maatschappij van 9 april 1930 wegens feiten van diefstal met geweld. Het Hof noteert dat de Commissie tot bescherming van de maatschappij (CBM) geweigerd heeft gevolg te verlenen aan het verzoek van de verzoeker om zijn plaats van opsluiting te bezoeken. Deze beslissing werd bevestigd door de Hoge commissie tot bescherming van de maatschappij (HCBM) om de reden dat zij geen dergelijk bezoek nodig had om uitspraak te doen. De HCBM heeft vervolgens vastgesteld dat de voorwaarden met het oog op een reclassering van de verzoeker niet vervuld waren en verduidelijkte dat zij de onmiddellijke overbrenging van de betrokkene naar een aangepaste psychiatrische instelling niet kon bevelen zonder te beschikken over een attest van opname in een dergelijke structuur. Hoewel de Belgische wet ter bescherming van de maatschappij de instanties van bescherming van de maatschappij de bevoegdheid verleent om de overbrenging te bevelen naar een andere instelling, verleent zij hen daarentegen niet de bevoegdheid om externe instellingen te verplichten een geïnterneerde te aanvaarden. De uitoefening van die bevoegdheid was dus afhankelijk van de opname van de verzoeker in een van de gecontacteerde gespecialiseerde instellingen, die allen hadden geweigerd om hem ten laste te nemen. Zoals het Hof reeds had vastgesteld in de zaken Claes (nr. 43418/09) en Dufoort (nr. 43653/09), vloeit hieruit, volgens het Hof, een ernstig probleem voort wat de efficiëntie betreft van het beroep voor de instanties van bescherming van de maatschappij. Deze laatste waren immers de facto verhinderd om een vrij uitgebreide controle te verrichten om zich uit te strekken tot een van de onontbeerlijke voorwaarden voor de wettelijkheid van zijn opsluiting in de zin van art. 5 § 1 e) EVRM, dit wil zeggen het geschikte karakter van de plaats van opsluiting, en de jure om de door de verzoeker beweerde inbreuk recht te zetten. Het Hof besluit dat er een schending is geweest van art. 5 § 4 EVRM.

Geachte bezoeker

Deze pagina is gereserveerd voor de Jurisquare leden.

Bent u reeds lid van Jurisquare, gelieve u aan te melden via de knop 'Inloggen' hieronder. Bent u nog geen lid, klik dan op de knop 'Abonneren'. Vanaf € 422,57 (BTW excl.) per jaar bent u reeds lid van Jurisquare en heeft u toegang tot de grootste digitale bibliotheek van België!

Inloggen Registreren