Grondwettelijk Hof nr. 94/2013, 9 juli 2013

Zoek in bibliotheek

Zoek naar boeken en tijdschriften in de bibliotheek.

Zoek in full text

Zoek naar specifieke inhoud op basis van zoektermen en filters.

Full text
Tijdschrift
Nummer 5
Artikel
Grondwettelijk Hof nr. 94/2013, 9 juli 2013

Jaar 2013 Volume 2013 Nummer 5 Pagina 509 Taal Nederlands Rechtscollege Grondwettelijk Hof - Cour Constitutionnelle - Arbitragehof - Cour d'Arbitrage, 09/07/2013 Referentie “Grondwettelijk Hof nr. 94/2013, 9 juli 2013”, TMILRE 2013, nr. 5, 509-513 Samenvatting Samenvatting 1 De artikelen 4 en 5 van de wet van 22 juli 2009 houdende verplichting tot bijmenging van biobrandstof in de tot verbruik uitgeslagen fossielemotorbrandstoffen zijn verenigbaar met de artikelen 10 en 11 Gw, in samenhang gelezen met de artikelen 3 tot 5 van de richtlijn 98/70/EG van het Europees Parlement en de Raad van 13 oktober 1998 betreffende de kwaliteit van benzine en van dieselbrandstof en tot wijziging van Richtlijn 93/12/EEG van de Raad. Uit het arrest C-26/11 van het Hof van Justitie van 31 januari 2013 blijkt dat de bestreden bepalingen het vrij verkeer van brandstoffen bedoeld in artikel 5 van de richtlijn 98/70/EG van het Europees Parlement en de Raad van 13 oktober 1998 beperken, maar dat die beperking haar rechtvaardiging vindt in de verplichtingen die aan de lidstaten worden opgelegd door de richtlijn 2003/30/EG van het Europees Parlement en de Raad van 8 mei 2003 ter bevordering van het gebruik van biobrandstoffen of andere hernieuwbare brandstoffen in het vervoer en door de richtlijn 2009/28/EG van het Europees Parlement en de Raad van 23 april 2009 ter bevordering van het gebruik van energie uit hernieuwbare bronnen en houdende wijziging en intrekking van Richtlijn 2001/77/EG en Richtlijn 2003/30/EG. Samenvatting 2 De artikelen 4 en 5 van de wet van 22 juli 2009 houdende verplichting tot bijmenging van biobrandstof in de tot verbruik uitgeslagen fossielemotorbrandstoffen zijn bestaanbaar met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in samenhang gelezen met de vrijheid van handel en nijverheid. De vrijheid van handel en nijverheid kan niet worden opgevat als een absolute vrijheid. In zeer veel gevallen zal een wetskrachtige norm de handelingsvrijheid van de betrokken personen of ondernemingen beperken en daardoor noodzakelijkerwijze een weerslag hebben op de vrijheid van handel en nijverheid. De wetgever zou de vrijheid van handel en nijverheid slechts schenden, indien hij die vrijheid zou beperken zonder dat daartoe enige noodzaak bestaat of indien die beperking totaal onevenredig zou zijn met het nagestreefde doel of aan dat beginsel op zodanige wijze afbreuk zou doen dat de economische unie en monetaire eenheid erdoor in het gedrang komt. De bestreden bepalingen verplichten de geregistreerde aardoliemaatschappijen die benzineproducten en/of dieselproducten uitslaan tot verbruik, om een aanzienlijk deel van de brandstof die zij in de handel brengen, met biobrandstoffen te mengen. Aldus wordt het in de handel brengen van brandstoffen minder aantrekkelijk, aangezien aan het nakomen van de verplichting tot bijmenging, die een verplichting tot het aankopen van biobrandstoffen impliceert, kosten en bijkomende risico’s verbonden kunnen zijn. De bestreden bepalingen beperken aldus de vrijheid van handel en nijverheid. Die beperking is evenwel ingegeven door dezelfde overwegingen van milieubescherming die ten grondslag liggen aan de richtlijn 2009/28/EG van 23 april 2009 van het Europees Parlement en de Raad ter bevordering van het gebruik van energie uit hernieuwbare bronnen en houdende wijziging en intrekking van Richtlijn 2001/77/EG en Richtlijn 2003/30/EG, die in het bijzonder beoogt de broeikasgasemissies te doen dalen en de druk op de wereldwijde olievoorraden te verminderen. Bovendien blijkt uit het arrest C-26/11 van het Hof van Justitie van 31 januari 2013 dat de bestreden bepalingen bijdragen tot de uitvoering van verplichtingen die door die richtlijn aan de lidstaten worden opgelegd. De verzoekende partijen tonen niet aan dat het technisch overdreven moeilijk zou zijn om aan de verplichtingen die uit de bestreden bepalingen voortvloeien, te voldoen. Zij tonen evenmin aan dat de bestreden bepalingen hun een onevenredige financiële last zouden opleggen. Bovendien creëert de in het geding zijnde maatregel geen discriminatie op grond van de nationaliteit van de producenten, daar alle petroleummaatschappijen aan dezelfde nationale en Europese normen zijn onderworpen.

Geachte bezoeker

Deze pagina is gereserveerd voor de Jurisquare leden.

Bent u reeds lid van Jurisquare, gelieve u aan te melden via de knop 'Inloggen' hieronder. Bent u nog geen lid, klik dan op de knop 'Abonneren'. Vanaf € 422,57 (BTW excl.) per jaar bent u reeds lid van Jurisquare en heeft u toegang tot de grootste digitale bibliotheek van België!

Inloggen Registreren