Staatsaansprakelijkheid voor ambtsfouten van rechters in handelszaken: enkele randbemerkingen bij het preadvies van professor Van Oevelen

Search in library

Search books and journals in the library.

Search in full text

Search for specific content based on search terms and filters.

Full text
Journal
Number 10
Article
Staatsaansprakelijkheid voor ambtsfouten van rechters in handelszaken: enkele randbemerkingen bij het preadvies van professor Van Oevelen

Year 2013 Volume 2013 Number 10 Page 1121 Language Dutch Court Reference I. VEROUGSTRAETE, “Staatsaansprakelijkheid voor ambtsfouten van rechters in handelszaken: enkele randbemerkingen bij het preadvies van professor Van Oevelen”, RDC-TBH 2013, nr. 10, 1121-1127 Recapitulation Het is niet omdat de leden van een rechterlijke macht van een bepaalde Staat ten aanzien van de benadeelden niet aansprakelijk zouden kunnen gesteld worden voor hun foutief handelen, dat die Staat niet zou kunnen gelden als een ‘rechtsstaat'. In België is het wel zo dat naar constante rechtspraak de Belgische Staat op grond van het gemeen aansprakelijkheidsrecht aansprakelijk kan worden gesteld voor fouten begaan door rechters in de uitoefening van hun ambt. Die rechtspraak is gebaseerd op de idee dat de drie machten onderworpen zijn aan dezelfde regels van het aansprakelijkheidsrecht. Deze laatste denkwijze is geïnspireerd door een evolutie in de maatschappij waarvan de componenten steeds meer eisen stellen aan de overheid. Het is nochtans een feit dat de parameters van artikel 1382 BW bijzonder tegenvallen wanneer zij in een rechtsstaat toegepast worden op de overheid en haar organen. Parlement, Regering, rechterlijke macht: elk van die drie hebben behoefte aan een ruime mate van discretionaire overheid om hun taak te vervullen, zonder vrees te worden afgeremd door een eng foutenbegrip. Alleen kennelijk grove fouten zouden in aanmerking mogen komen als grond van aansprakelijkheid. Wij weten ondertussen wel dat in een soort geforceerde harmoniserende betrachting, de drie machten onderworpen worden door de rechtspraak van cassatie aan het aquiliaanse foutbegrip. Wat magistraten betreft, de toepassing van de regels van de extra-contractuele aansprakelijkheid stelt geen noemenswaardige problemen voor alle handelingen andere dan die van het recht spreken. Wat het recht spreken betreft heeft de rechtsleer ondanks het vertrekpunt van de aansprakelijkheid van gemeen recht, onder allerlei gedaanten een beperking van aansprakelijkheid voorgesteld zodat de rechter als het ware beschikt over een recht op vergissing. De rechtsleer zit wat gewrongen met het basisbeginsel dat artikel 1382 BW ook toepasselijk is op het recht spreken. Andere parameters dan een wat geforceerde artikel 1382 zouden mogelijk zijn. De magistraat ontsnapt aan persoonlijke aansprakelijkheid: het zullen de federale Staat of het Gewest zijn die de gevorderde bedragen zullen moeten ophoesten (behalve in het zeldzaam geval van een verhaal op de rechter). Niet echt logisch, maar het Hof van Cassatie heeft die leer bevestigd (Cass. 27 oktober 1982, Pas. 1983, I, 279). De vraag is gesteld geworden of het niet beter ware geweest de algemene regels van het openbaar ambt toe te passen in plaats van specifieke regels te maken voor magistraten. De rapporteur ziet nochtans geen graten in het huidige systeem.

Dear visitor

This page is reserved for Jurisquare members.

If you already are a member, please click the 'Log in' button below. If you would like to become a member, please click the 'Subscribe' button below. You can have access to the largest legal library in Belgium from € 422,57(VAT excl.) onwards!