commentaar bij RvVb 9 juli 2019, nr. RvVb-A-1819-1189

*** *** ***

In het landelijke gedeelte van de gemeente Wommelgem, gelegen in het landschappelijk waardevol agrarisch gebied van het gewestplan, deelt een echtpaar jarenlang een huizenblok van twee woningen met de moeder van een van hen. Het betreft de oorspronkelijke ouderlijke hoeve die wordt bewoond door de moeder en de daaraan palende woning van het echtpaar op de plaats waar voorheen een oude schuur stond. Voor de afbraak van de schuur en het bouwen van de tweede woning verleent de gemeente Wommelgem in 1989 een stedenbouwkundige vergunning. Het echtpaar en de moeder delen al die tijd hetzelfde huisnummer, wat allicht voor hen geen problemen stelt omdat de post eenvoudig onderling verdeeld kan worden. In 2016, wanneer de moeder niet langer ook de buurvrouw is van het echtpaar, richt het echtpaar zich tot de gemeente met het verzoek om twee afzonderlijke huisnummers toe te kennen. Dit verzoek wordt afgewezen, vermits er volgens de gemeente slechts één woning stedenbouwkundig vergund zou zijn.

Het echtpaar schakelt een advocaat in, die het verzoek tot toekenning van twee afzonderlijke huisnummers formaliseert in een aanvraag van een registratiebeslissing om de woning van het echtpaar als 'vergund geacht' op te nemen in het gemeentelijk vergunningenregister. De redenering in de aanvraag luidt als volgt: 'Sinds 1989 zijn er immers twee onderscheiden wooneenheden gelegen in de gebouwengroep die, juridisch gezien, beide als afzonderlijke woningen vergund zijn. Enerzijds is er de oorspronkelijke bedrijfswoning en anderzijds de woning die sinds 1990 in de plaats van een afgebroken schuur is gebouwd. (...) Daarom verzoek ik Uw College bij deze de woning van mijn cliënten, vergund bij besluit d.d. 15 juli 1989, als vergund op te nemen in het vergunningenregister van de gemeente.

De gemeente Wommelgem weigert de registratiebeslissing. Deze weigering geeft vervolgens aanleiding tot een vernietigingsprocedure bij de RvVb en het hier besproken arrest.