Raad Vergunningsbetwistingen (5e k.) nr. A-2122-0053, 16 september 2021

Zoek in bibliotheek

Zoek naar boeken en tijdschriften in de bibliotheek.

Zoek in full text

Zoek naar specifieke inhoud op basis van zoektermen en filters.

Full text
Tijdschrift
Nummer 2
Artikel
Raad Vergunningsbetwistingen (5e k.) nr. A-2122-0053, 16 september 2021

Jaar 2022 Volume 2022 Nummer 2 Pagina 279 Taal Nederlands Rechtscollege Raad voor Vergunningsbetwistingen, 16/09/2021 Referentie “Raad Vergunningsbetwistingen (5e k.) nr. A-2122-0053, 16 september 2021”, TMILRE 2022, nr. 2, 279-280 Samenvatting Samenvatting 1 De vaststelling door de verwerende partij dat de aanvraag niet onder bijlage III Besluit van de Vlaamse Regering van 10 december 2004 houdende vaststelling van de categorieën van projecten onderworpen aan milieueffectrapportage valt omwille van het loutere feit dat de honing die in grote vaten van 200 liter zit elders zal worden verpakt in kleinere verpakkingen, getuigt niet van een zorgvuldig onderzoek. De verwerende partij laat na om te duiden waarom de handelingen om de honing uit de honingraten te krijgen (het zogenaamde slingeren) niet beschouwd kan worden als verwerking van voedingsmiddelen en daarom niet valt onder bijlage III Besluit van de Vlaamse Regering van 10 december 2004. De loutere vaststelling dat de honing wordt opgeslagen in vaten en elders wordt verpakt in kleinere verpakkingen gericht op de verkoop is niet voldoende om te besluiten dat het geen conservenfabriek is in de zin van Bijlage III , artikel 7, b) van Besluit van de Vlaamse Regering van 10 december 2004. Bijlage III , De categorieën van projecten waarvoor overeenkomstig artikel 4.3.2, § 2bis en § 3bis, van het decreet een project-MER of een project-m.e.r.-screeningsnota moet worden opgesteld. - Besluit van de Vlaamse Regering van 10 december 2004 houdende vaststelling van de categorieën van projecten onderworpen aan milieueffectrapportage Samenvatting 2 De verzoekende partijen lichten niet toe waarom de voorziene winkelruimte bij de imkerij, waarin een deel van de geproduceerde honing zal worden verkocht, niet inpasbaar is in de agrarische bestemming. Ze maken niet aannemelijk dat de zienswijze van de verwerende partij, met name dat de hoevewinkel een nevenfunctie is van een landbouwbedrijf, onjuist of kennelijk onredelijk is. Evenmin lichten ze toe waarom de voorziene verblijfsgelegenheid bij een leefbaar landbouwbedrijf niet verenigbaar is met de agrarische bestemming. De loutere omstandigheid dat de verwerende partij voor de voorziene verblijfsgelegenheid, anders dan voor de voorziene exploitantenwoning, geen bijkomende voorwaarden heeft opgelegd, houdt op zich niet in dat de bestemmingsvoorschriften voor het agrarisch gebied werden geschonden. ( Art. 11.4.1 Koninklijk besluit van 28 december 1972 betreffende de inrichting en de toepassing van de ontwerp-gewestplannen en gewestplannen). Art. 11 , Koninklijk besluit van 28 december 1972 betreffende de inrichting en de toepassing van de ontwerp-gewestplannen en gewestplannen

Geachte bezoeker

Deze pagina is gereserveerd voor de Jurisquare leden.

Bent u reeds lid van Jurisquare, gelieve u aan te melden via de knop 'Inloggen' hieronder. Bent u nog geen lid, klik dan op de knop 'Abonneren'. Vanaf € 422,57 (BTW excl.) per jaar bent u reeds lid van Jurisquare en heeft u toegang tot de grootste digitale bibliotheek van België!

Inloggen Registreren